28 April 2021
Op 24 april 1921 vonden de eerste naoorlogse gemeenteraadsverkiezingen plaats. Meteen ook de eerste verkiezingen voor een volledig nieuwe gemeenteraad waarbij vrouwen hun stem konden uitbrengen en ook zelf kandidaat zijn. Bovendien waren het de eerste verkiezingen in de Belgische geschiedenis volgens het principe ‘één man/vrouw, één stem’.
“Louise Mieghem, actief in het Socialistische Midden Comiteit “De Zon” en de vrouwenvereniging van de partij, staat bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1921 op de vierde plaats van de Belgische Werkliedenpartij. Zij is de eerste vrouw in een Wetterse gemeenteraad. Ze heeft de afspraak met de geschiedenis dus niet gemist” aldus huidig socialistisch gemeenteraadslid Jan Tondeleir (Vooruit). “We staan dan ook graag stil bij de 100ste verjaardag van dit historisch gebeuren”, zo vertelt hij.
Marie-Louise (haar officiële voornaam), een textielarbeidster en huisvrouw, komt terecht tussen overwegend “geleerde heren”. Burgemeester Florimond Leirens is een notaris en alles behalve bescheiden. Hij laat bij leven de belangrijkste centrumstraat, de Hoogstraat, naar hem vernoemen: de Florimond Leirensstraat. Wat de socialistische vrouw en de katholieke notaris gemeenschappelijk hebben is dat ze beiden een ‘voorkind’ zijn.
“Voor WO I was Louise betrokken in één van de meest bewogen sociale periodes van de geschiedenis van de arbeidersbeweging. De grote textielstaking van 1907 in de fabriek van Felix Beernaerts, gevestigd in de wijk Overbeke waar Louise ook woonde, was het belangrijkste sociaal conflict van die tijd. Ze duurde maanden en trof 1.200 arbeiders en hun gezinnen. Daarop volgden de onzekerheden en de tekorten van de Groote Oorlog 1914-1918” alsnog raadslid Tondeleir.
“Louise is niet de vrouw van de grote politieke daden en doet niet veel tussenkomsten tijdens de gemeenteraadszittingen. Waar mensen raad en steun vragen is Louise echter steeds terug te vinden. In de uitgaven van het blad “De Werker” zijn er twee tussenkomsten van het raadslid terug te vinden. Een eerste keer waar ze voorstelt om de ouderen van het tehuis een dagelijkse wandeling te laten maken in plaats van een wekelijkse. Een tweede keer waar ze ijvert voor meer hygiëne in het ziekenhuis”, zo gaat Esther Tuytschaever verder.
Bij de verkiezingen van 1926 heeft raadslid Mieghem minder geluk. Vanop plaats 6 wordt ze, net als burgemeester Florimond Leirens, niet herkozen. Zijn opvolger is Joseph du Château. “Louise blijft zich verder inzetten voor haar medemens. Ze is altijd aanspreekbaar en blijft actief in het socialistisch verenigingsleven. Wat later opent ze een textielwinkeltje op de Gentsesteenweg dat al snel uitgroeit tot een zaak waar je zowat alles kan vinden voor de huishouding. Achter de winkel is een soort clandestien cafeetje zoals er veel te vinden zijn in die tijd”, besluit het Vooruit bestuurslid.
We schrijven 21 mei 1940, de eerste Duitsers waren de dag ervoor toegekomen. Vanuit Melle-Merelbeke neemt de Belgische artillerie Overbeke onder vuur. Om zeven uur ‘s avonds vallen de eerste obussen op Overbeke. Ruiten sneuvelen en huizen worden verwoest. Louise verschuilt zich in een mangat afgedekt met graszoden op een braakliggend terrein achter hun huis. Haar man is niet thuis. Een obus valt dichtbij, de verplaatste aarde sluit het mangat af en Louise verstikt.
Louise Mieghem ligt, als burgerlijk slachtoffer van WOII, op het ereprijzen van de begraafplaats.
Pas in 1958 zetelde weer een vrouw in de Wetterse gemeenteraad.